Żeby zobaczyć cud jaki codziennie tworzy natura, trzeba zatrzymać się. Choćby na chwilę i zobaczyć to wszystko. Jedna z refleksji jaka wtedy pojawia się, mówi mi, że realna rzeczywistość, ta codzienna, spójna i doskonała, niesie w sobie również piękno, jakże często zapierające dech w piersiach. Tworzy za każdym razem niepowtarzalną kompozycję barw, kształtów... W jakim celu, dla kogo... może bez powodu, może dla samej idei tworzenia i rozkoszowania się tym aktem,... a może po prostu chce przytulić do siebie, w miłości, człowieka...
Żeby zobaczyć cud jaki codziennie tworzy natura, trzeba zatrzymać się. Choćby na chwilę i zobaczyć to wszystko. Jedna z refleksji jaka wtedy pojawia się, mówi mi, że realna rzeczywistość, ta codzienna, spójna i doskonała, niesie w sobie również piękno, jakże często zapierające dech w piersiach. Tworzy za każdym razem niepowtarzalną kompozycję barw, kształtów... W jakim celu, dla kogo... może bez powodu, może dla samej idei tworzenia i rozkoszowania się tym aktem,... a może po prostu chce przytulić do siebie, w miłości, człowieka...
OdpowiedzUsuńA.
ŁADNE. DOBRZE ŻE SŁOŃCE WSTAJE TERAZ PÓŹNO. PIĘKNIE ZAPŁONĘŁO
OdpowiedzUsuń